Ta strona zapisuje w Twoim urządzeniu krótkie informacje tekstowe zwane plikami cookies (ciasteczkami). Są one wykorzystywane do zapisywania indywidualnych preferencji użytkownika, umożliwiają logowanie się do serwisu, pomagają w zbieraniu statystyk Twojej aktywności na stronie. W każdej chwili możesz zablokować lub ograniczyć umieszczanie plików cookies (ciasteczek) w Twoim urządzeniu zmieniając ustawienia przeglądarki internetowej. Ustawienie lub pozostawienie ustawienia przeglądarki na akceptację cookies (ciasteczek) oznacza wyrażenie przez Ciebie świadomej zgody na takie praktyki.

OK, rozumiem i akceptuję
Dążenie do społeczeństwa opiekuńczego: problem luki opiekuńczej między kobietami, a mężczyznami


Bruksela, 23 września 2025r. 

Tematem posiedzenia komisji FEMM, współorganizowanego wraz z komisją EMPL, było „Dążenie do społeczeństwa opiekuńczego: zajęcie się problemem luki opiekuńczej między kobietami, a mężczyznami. Prezentację danych i analiz poprowadziła analityczka z Biura Analiz Parlamentu Europejskiego (EPRS), przedstawiając skalę wyzwań w obszarze opieki w Unii Europejskiej.

Na początku zaprezentowano dane pokazujące, że co trzecia osoba w UE potrzebuje stałej opieki. W tej grupie największy odsetek stanowią osoby w wieku produkcyjnym z niepełnosprawnościami (50%), osoby starsze z ograniczeniami aktywności (30%) oraz dzieci poniżej 6. roku życia (15%). Dane te ukazują, jak powszechny jest problem opieki w europejskich społeczeństwach.

Kolejnym punktem prezentacji była analiza luki opiekuńczej między kobietami a mężczyznami w sektorze opieki. Różnice widoczne są przede wszystkim w dostępie do rynku pracy i wynagrodzeniach. Poza rynkiem pracy pozostaje 25% kobiet wobec 15% mężczyzn. Kobiety znacznie częściej pracują w niepełnym wymiarze godzin (28% wobec 8% mężczyzn), a ich średnia stawka godzinowa wynosi 22 euro – o 3 euro mniej niż w przypadku mężczyzn. Statystyki te obrazują, jak nierówny podział obowiązków opiekuńczych przekłada się na sytuację zawodową i finansową kobiet.

W dalszej części omówiono możliwe działania, jakie mogłyby zostać podjęte na poziomie unijnym. Polityki uznające wartość nieodpłatnej pracy opiekuńczej mogłyby znacząco zwiększyć udział kobiet na rynku pracy, a także przyczynić się do realizacji unijnych celów dotyczących równości płci i praw socjalnych. Wskazano również, że redystrybucja 10–20% nieodpłatnej pracy opiekuńczej w gospodarstwach domowych mogłaby przełożyć się na dodatkowe 15–29 miliardów euro rocznie w gospodarce UE.

Na zakończenie podkreślono potrzebę większego zaangażowania Unii w rozwiązywanie nierównowagi na rynku pracy w sektorze opieki. W najbliższej dekadzie przewiduje się powstanie aż 4,3 miliona nowych wakatów. Obecne dane również są wymowne – w całej UE pracuje oficjalnie 2,1 mln pracowników opieki nad dziećmi i asystentów nauczycieli, podczas gdy 3,8 mln wykonuje te obowiązki nieformalnie. W sektorze ochrony zdrowia zatrudnionych jest 4,5 mln pracowników, a aż 8 mln pozostaje poza oficjalnymi statystykami.

Podsumowując, większe zaangażowanie UE w działania na rzecz wyrównania luki opiekuńczej mogłoby przynieść szereg korzyści. Lepsze wsparcie osób zajmujących się opieką pozwoliłoby kobietom w większym stopniu rozwijać kariery zawodowe, realizować ambicje i pasje. Poprawa systemu wsparcia rodzin mogłaby także pozytywnie wpłynąć na dzietność, dając rodzicom więcej czasu dla dzieci. Jednocześnie stworzenie systemu szkoleń i możliwości rozwoju dla osób pracujących zawodowo w sektorze opiekuńczym zwiększyłoby jakość usług i stabilność całego rynku. Dzięki takim działaniom Unia mogłaby wzmocnić fundamenty bardziej równego i solidarnego społeczeństwa opiekuńczego.