18 maja 2018 roku, tematem poruszanym przez Intergrupę był dobrostan zwierząt w ramach przeglądu WPR.

Wspólna polityka rolna (WPR) odniosła sukces w utrzymaniu europejskiego rolnictwa, ale wraz ze światowymi tendencjami i konkurencją na rynku rolnym zachęcała do intensyfikacji produkcji zwierzęcej kosztem ich dobrostanu. Ten negatywny wpływ doprowadził do sytuacji, w której zwierzęta te są przetrzymywane w nienaturalnych przestrzeniach o ograniczonym dostępie do zielonych pastwisk.

Martin Häusling, poseł do PE (Greens / EFA, DE), przedstawił prezentację na temat tego, w jaki sposób WPR propaguje obecnie dobrostan zwierząt. Pomoc dla producentów w ramach WPR związana jest z przestrzeganiem określonych norm. Rolnicy, którzy nie będą tego robić, będą narażeni na ryzyko utraty całości lub części tej pomocy. WPR przewiduje również dotacje dla rolników, którzy inwestują w poprawę swoich systemów mieszkaniowych, oraz istnieją zachęty finansowe dla hodowców, którzy wykraczają poza minimalne normy określone w prawie wspólnotowym. Jak podkreśla, wyższe standardy w zakresie dobrostanu zwierząt mogą przynieść przewagę konkurencyjną, ponieważ konsumenci europejscy są zazwyczaj skłonni płacić więcej za mięso, mleko lub jaja z produktów wysokiej jakości. Boom produktów ekologicznych jest najlepszym tego dowodem.

Francesca Porta, (specjalistka ds. Programu dla zwierząt gospodarskich w Eurogroup for Animals), przedstawiła możliwości dobrostanu zwierząt w ramach przeglądu WPR. Prelegentka zaproponował przesunięcie płatności z pierwszego filaru na płatności w ramach II filaru, aby zapewnić, że wyższy odsetek budżetu WPR zostanie przeznaczony na poprawę systemów utrzymania zwierząt i praktyk w zakresie zarządzania. Oznaczałoby to przeznaczenie specjalnego finansowania na dobrostan zwierząt w ramach Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz przekierowanie płatności bezpośrednich wyłącznie na działania w zakresie badań naukowych i innowacji.

Ponadto podkreślono, że jeśli chodzi o płatności w ramach filaru II, należy je przekazywać jedynie programom, które przynoszą rzeczywiste korzyści dobrostanowi zwierząt i przyczyniają się do ochrony środowiska. Musi stać się to obowiązkową częścią krajowych planów strategicznych dotyczących rozwoju obszarów wiejskich oraz samych planów rozwoju obszarów wiejskich. Wsparcie powinno być udzielane jedynie rolnikom, którzy stosują dobrostan zwierząt wykraczający poza minimalne wymogi prawne. Wreszcie należy uprościć biurokrację, aby zachęcić również drobnych rolników do ubiegania się o fundusze WPR.