Każdego roku w Indonezji zabija się ponad milion psów w celu zaspokojenia lokalnego zapotrzebowania na mięso tego zwierzęcia, pomimo że tylko około 7 procent populacji Indonezji spożywa mięso dla psów. Ponieważ handel ten odbywa się głównie na czarno, a zatem jest nieuregulowany prawnie, zwierzęta pozyskiwane są w wyniku kradzieży zwierząt domowych. Po schwytaniu psy są wiązane i umieszczane w klatkach lub workach. Następnie są transportowane na dalekie odległości, w trakcie czego wiele z nich umiera z powodu uduszenia, odwodnienia lub udaru cieplnego. Jeżeli przeżyją, zabijane są w niehigienicznych warunkach.

Nie trzeba dodawać, że oprócz okrucieństwa wobec zwierząt, proceder ten stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Indonezyjskie prawo zabrania transportu zwierząt o nieznanym statusie szczepień na obszary, które zostały uznane za wolne od wścieklizny. Nielegalny handel psim mięsem nie spełnia tego wymogu, przyczyniając się do rozprzestrzeniania tej choroby.