Na początku lutego 2015 europoseł Jadwiga Wiśniewska złożyła pytanie do Komisji w sprawie unii energetycznej.

Europoseł w inteprelacji przypomniała, że zgodnie z założeniami przedstawionymi przez Maroša Šefčoviča plan unii energetycznej ma być oparty na pięciu filarach: zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw, głębszej integracji rynków energetycznych, zredukowaniu zapotrzebowania na energię, dekarbonizacji (w tym uczynienia z Unii lidera w sektorze odnawialnych źródeł energii) oraz promowania badań i innowacji w sektorze energii.

Złożone zapytania:

1.    Czy komisja wciąż uznaje węgiel za istotny surowiec zwiększający bezpieczeństwo energetyczne w perspektywie średnioterminowej (do 2030 r.) i długoterminowej (do 2050 r.)?
2.    Czy tzw. czyste technologie węglowe mogą liczyć na wsparcie na niedyskryminujących warunkach, co pozwoliłoby zachować liczne miejsca pracy w sektorze górnictwa? Czy też plan uczynienia z Unii Europejskiej globalnego lidera w rozwoju odnawialnych źródeł energii zniechęci Komisję do interesowania się alternatywami?
3.    Czy państwa do dziś szeroko wykorzystujące węgiel, takie jak Polska, będą miały niezbędną elastyczność w kształtowaniu swojego koszyka energetycznego, tak aby dywersyfikacja przebiegała bez gigantycznych kosztów ekonomicznych i społecznych? Czy też raczej będą przez polityki UE pchane do radykalnych zmian, niezależnie od kosztów ekonomicznych i społecznych, które w niektórych regionach (np. na bogatym w węgiel Śląsku) są już bardzo widoczne?



Poniżej znajduje się odpowiedź Komisji:

PL E-001752/2015 Odpowiedź udzielona przez komisarza Miguela Ariasa Cañete w imieniu Komisji (31.3.2015) 
1. Jak wspomniano już w „Europejskiej strategii bezpieczeństwa energetycznego” opublikowanej w maju 2014 r. , węgiel ma do odegrania rolę w dziedzinie bezpieczeństwa dostaw energii, ponieważ uzależnienie od importu węgla w UE jest mniejsze niż w przypadku innych paliw kopalnych i źródła tego importu są bardziej zróżnicowane. Średnio- i długoterminowe unijne perspektywy dotyczące celów w zakresie zużycia energii i emisji gazów cieplarnianych zostały określone w innych dokumentach (np.: „Planie działania w zakresie energii do roku 2050” , planie działania dotyczącym przejścia na gospodarkę niskoemisyjną ). Długoterminowe wykorzystanie węgla będzie ściśle powiązane z rozwojem technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla.

2. Czyste technologie węglowe, mające na celu ograniczanie, przechowywanie i ponowne wykorzystanie emisji powstałych przed spalaniem albo po spalaniu, mogą przyczynić się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych. Ich wykorzystanie będzie zależeć od relatywnej pozycji konkurencyjnej w porównaniu do innych technologii niskoemisyjnych. Konkurencyjność krajowego wydobycia węgla zależy od kosztów w stosunku do wielkości produkcji w krajach trzecich.

3. Pięć wymiarów unii energetycznej zapewnia wyważone podejście w kwestii bezpieczeństwa energetycznego, ekologiczności, konkurencyjności i przystępności cenowej. Każde państwo członkowskie ma prawo wyboru koszyka energetycznego  przy jednoczesnym poszanowaniu jednolitych europejskich zasad dotyczących energii, a także konkurencji i zrównoważonego rozwoju. Pakiet klimatyczno-energetyczny do 2030 r. przyjęty przez szefów państw i rządów zapewnia państwom członkowskim elastyczność w zakresie wdrażania, opiera się na szczegółowej ocenie skutków i przewiduje mechanizmy mające zapewnić sprawiedliwy i zrównoważony podział wysiłków.