5 lipca Intergrupa ds. Dobrostanu i Ochrony Zwierząt omawiała wspólną politykę rolną (WPR) oraz możliwości, jakie nowe ramy prawne zapewnią w promowaniu wyższego poziomu dobrostanu zwierząt w UE. W czerwcu Komisja przedstawiła wniosek legislacyjny dotyczący przyszłej WPR. Struktura dwóch filarów w tej strategii zostanie zachowana, ale państwom członkowskim zapewni się większą elastyczność w ich realizacji.

Płatności bezpośrednie (filar I) będą oparte na konkretnych wynikach i jasnych kryteriach. Zwiększona elastyczność może być dla niektórych państw członkowskich okazją do przejęcia wiodącej roli w zakresie dobrostanu zwierząt. Drugi filar, jako zasada pomocniczości, jest udziałem państwa w przygotowywaniu planów dla rolników. Głównymi celami w tym zakresie mają być inwestycje w innowacyjne gospodarstwa i technologie w rolnictwie. Ważną kwestią poruszoną podczas spotkania Intergrupy było również zagwarantowanie, aby WPR miała wpływ na polepszenie statusu zawodu rolnika i warunków dla jego wykonywania, ponieważ zaledwie 6% obecnie pracujących rolników ma mniej niż 35 lat, a zdecydowana większość jest w wieku powyżej 50 lat.

Joe Moran, doradca polityczny Eurogrupy ds. Zwierząt, przedstawił możliwości i wyzwania, które sprawiają, że WPR jest skutecznym instrumentem politycznym służącym poprawie dobrostanu zwierząt w całej UE. Podkreślił, że dobrostan zwierząt należy uznać za dobro publiczne i wyjaśnił, że w nowej WPR płatności powinny być przeznaczane na systemy rolne, które wychodzą poza pewne standardy dotyczące dobrostanu zwierząt. Zasugerował, że dotacje w ramach WPR powinny wspierać produkcję produktów pochodzenia roślinnego, zgodnie z zaleceniami WHO i FAO w sprawie celów żywieniowych. Wniosek Komisji nie zobowiązuje do inwestycji mających na celu poprawę dobrostanu zwierząt i zapewnienia specjalnego budżetu na ten cel, jednak dobrostan zwierząt został w nim uznany za wartość niematerialną i uwzględniony w celach WPR, zarówno w filarze I, jak i II. Wniosek stwarza również możliwości polepszenia dobrostanu zwierząt poprzez stosowanie środków zwalczających oporność na antybiotyki.

Po prezentacjach nastąpiła debata koncentrująca się między innymi na handlu międzynarodowym i kwestią jego warunkowej liberalizacji oraz potrzebą zapewnienia odpowiedniej relacji między dostępną powierzchnią użytków rolnych a liczbą zwierząt. Dyskutowano także o trudnej kwestii, jaką są założenia WPR o zwiększaniu produkcji i jej wpływie na wrażliwość zwierząt.