Wtorek, 15 czerwca 2021r.

W ramach posiedzenia komisji FEMM odbyły się wysłuchanie publiczne dot. „Różnych aspektów ubóstwa kobiet w następstwie skutków COVID”. Jako pierwsze, miało miejsce debata temat sytuacji społeczno - gospodarczej kobiet tuż przed pandemią (osoby bezdomne, ubóstwo).

Jak wynika z badań, pandemia COVID -19, nieporównanie bardziej dotknęła kobiet jak mężczyzn. Jeszcze przed jej wybuchem, pozycja kobiet w społeczeństwie była obciążona wieloma obowiązkami, które wobec epidemicznych wyzwań tylko nasiliły się. Trudności w utrzymaniu pracy, odzyskanie jej po utracie, skrócony czas pracy, niewystarczające pensje, ilość obowiązków związanych z edukacją dzieci, opieka nad nimi, ale i straszymy osobami w rodzinie... To tylko kilka przykładów mnożących się zadań, jakim przyszło stawiać czoła. Przymus opieki nad rodziną oraz pogarszająca się nieustannie sytuacja na rynku pracy skutecznie zmniejsza aktywność zawodową kobiet. Kryzys pandemii COVID -19 pogłębił istniejące już nierówności. Kobiety znalazły się w bardzo trudnej sytuacji w jego obliczu. Podkreślano izolację kobiet, które dotknięte i nierównościami oraz brakiem wsparcia dla macierzyństwa pozostawione są same sobie. Istnieje ogromna potrzeba równości społeczno - ekonomicznej, potrzeba uzupełniania się kryzysu ekonomicznego i społecznego, jako istotny i ważny element dla rodzin. Rodzina stanowi największe wsparcie w pandemii. Rodzina wyrównuje nierówności ekonomiczne i emocjonalne. Wychodzenie z kryzysu skoncentrowane na kobietach i poprawie ich sytuacji, tworzenie nowych możliwości, budowanie systemów opieki dla dzieci, ograniczając ich obciążenie, wzmacnianie roli rodziny oraz transformacja społeczna, na której skorzystają wszyscy obywatele, jako odpowiedź na obecne wyzwania.

W następnej części posiedzenia posłowie dyskutowali o „odpowiednich płacach minimalnych w Unii Europejskiej. Poprawa warunków pracy i życia kobiet w Europie. W obliczu trwającego kryzysu zaistniała potrzeba transformacji społeczno ekonomicznej na rzecz odpowiedniej płacy kobiet, które w ogromnej większości wykonujące zawody wymagające, nisko płatne, ale szczególnie istotne społecznie. Postulat płacy minimalnej we wszystkich obszarach polityki wspólnoty wzbudza kontrowersje państw członkowskich, wykracza również poza kompetencje EU. Niemniej potrzeba poprawy warunków pracy i życia kobiet w Europie jest kluczowa i pilna. Zasadnym jest, ustalanie pensji minimalnych na podstawie krajowego dochodu poszczególnych państw członkowskich.

Kolejnym tematem prac Komisji FEMM na spotkaniu we wtorek była „Strategia Zrównoważonej i Inteligentnej Mobilności”. Posłowie zwracali uwagę na większą zależność kobiet i osób niepełnosprawnych od transportu zbiorowego zarówno w miastach jak i na obszarach wiejskich. W dyskusjach kładziono nacisk na bezpieczeństwo kobiet w transporcie jako pasażerek, ale i jako pracowników. Zmieniające się tendencje na rynku pracy i uatrakcyjnienie branży transportowej w odniesieniu do potrzeb kobiet ( równowaga życia zawodowego i prywatnego, godzenie pracy z życiem osobistym) pozwoli na liczniejszą ich aktywność zawodową w tej branży. Podkreślano istotę traktowania kobiet jako partnerek dla tworzenia przyjaznych warunków funkcjonowania. Wsparcie bezpieczeństwa, dostosowanie transportu do potrzeb matek oraz osób niepełnosprawnych (miejsca na wózki, pomoc indywidualna) jako priorytety. Znoszenie barier w transporcie oraz potrzeba rozwijania transportu kolejowego i miejskiego jako istotne elementy tej polityki.

Istniejące luki w prawach krajowych w walce z przemocą wobec kobiet państw członkowskich dały początek dla Wniosku decyzji Rady w sprawie uznania przemocy ze względu na płeć jako nowego obszaru przestępstw. Przemoc wobec kobiet to najczęściej występująca forma przemocy. Każda przemoc jest przemocą - bez względu na płeć, ofiarę czy napastnika. Każdy, kto ją stosuje powinien być ukarany. Podkreślano między innymi błędność założenia, że agresorem jest tylko mężczyzna, gdyż nie jest to prawdą i nie poprawia sytuacji kobiet. Negowano argumentację niektórych posłów za wprowadzeniem nowej kategorii przestępstw, powołując się na nienaruszalność suwerenności państw członkowskich. Obrońcom praw reprodukcyjnych, zarzucano brak dyskusji o prawach dzieci i dziewczynek nienarodzonych całkowicie pominiętych we wniosku, powołując się na poprawkę 73 która głosi, że aborcja powinna być uznana za poważne naruszenie praw człowieka. Ochrona każdego życia powinna być zawsze wartością najwyższą.