Bruksela, 25 maja 2021r.

Europejska ocena wdrażania z października 2018 r. w sprawie Rozporządzenia (WE) 1/2005,  wskazuje, że transport na duże odległości nieodsadzonych zwierząt oraz ustalenie stanu ciąży  jako dwie z najważniejszych kwestii, które należy rozstrzygnąć.

Sprawozdanie dotyczy potrzeb w zakresie dobrostanu w transporcie zwierząt nieodsadzonych od matki (skupionych na cielętach) i ciężarnych samic (skupionych na bydle, owcach, kozach i maciorach). Podkreśla się w niej główne nierozwiązane kwestie oraz opisuje najlepsze praktyki w zakresie dobrostanu zwierząt w transporcie nieodsadzonych zwierząt i ciężarnych samic. Zawiera również wytyczne i warunki właściwego egzekwowania potrzeb zwierząt oraz dostarcza zalecenia unijne w zakresie poprawy dobrostanu zwierząt w transporcie- najlepsze praktyki (właściwie przygotowanie transportu oraz zwierząt do transportu).

Podczas podróży nieodsadzone cielęta mogą doświadczać negatywnych konsekwencji dla dobrostanu, takich jak długotrwały głód i pragnienie, problemy z odpoczynkiem, stres termiczny i choroby. Skala konsekwencji dla dobrostanu prawdopodobnie wzrośnie podczas dłuższych podróży. Opierając się na wiedzy na temat cieląt trzymanych w gospodarstwie, nieodsadzone cielęta potrzebują codziennie od 10 do 20% masy ciała jako mleka umiarkowanego lub preparatu mlekozastępczego. Na podstawie praktyki rolniczej można zalecić 12 godzin jako maksymalny odstęp między posiłkami mlecznymi, ale wymaga to walidacji w warunkach transportu. Dlatego podczas podróży cielęta powinny mieć wystarczająco dużo miejsca i odpowiedniej jakości powierzchni, suchości i higieny, leżeć, wstawać i obracać się bez przeszkód. Jeśli ilość miejsca zostanie zbytnio zmniejszona, cielęta nie mogą odpocząć, co powoduje zmęczenie oraz inne negatywne konsekwencje.

Dobrostan w transporcie ciężarnych samic wymaga szczególnych potrzeby. Ciężarne samice, które są w 90% lub więcej w okresie ciąży, są uważane za niezdolne do pracy i nie powinny być transportowane. Samice w ostatnich 10% ciąży są uważane za wrażliwe, tj. wykazują fizjologiczne słabości lub patologiczny proces, który uniemożliwia ich transport bez zbędnego cierpienia.[1]. Ustalenie stanu ciąży stanowi punkt krytyczny w transporcie ciężarnej samicy. Niezbędne są dalsze badania w tym obszarze, by możliwie najlepiej móc określić zdolność do transportu w zależności od etapu ciąży, o jego wpływie na dobrostan podczas transportu i czy należy unikać ich transportu.

Konieczne są dalsze badania w celu określenia odpowiedniego przydziału miejsca, ścianek działowych, wysokości sufitu, materiału ściółkowego i maksymalnego czasu trwania podróży do transportu ciężarnych samic dla każdego gatunku inwentarza.

[1] Ta długość ciąży wynosi 255 z 284 dni w przypadku bydła, 135 ze 150 dni w przypadku owiec, 139 z 155 dni w przypadku kóz i 104 z 115 dni w przypadku macior w momencie przybycia do miejsca przeznaczenia