Bruksela, 9 grudnia 2024r.

Co roku Parlament organizuje Tydzień Równości Płci, aby podsumować osiągnięcia i zidentyfikować nowe działania na rzecz praw dziewcząt i kobiet oraz zapewnienia równości płci. Wydarzenia są organizowane przez komisje parlamentarne, delegacje, grupy polityczne i administrację. Pierwsza edycja odbyła się w 2020 roku z inicjatywy Komisji Praw Kobiet i Równości Płci.

W 2024 roku głównym tematem Europejskiego Tygodnia Równości Płci jest: Kobiety w cyfrowym świecie: bezpieczeństwo i wzmocnienie ich pozycji. Parlament pragnie zwrócić uwagę na rosnący problem nękania w sieci i cyberprzemocy oraz poszukiwać rozwiązań tych wyzwań.

Technologie cyfrowe: szansa i zagrożenie dla praw kobiet

Środowisko cyfrowe przynosi zarówno możliwości, jak i wyzwania dla kobiet. Dzięki technologiom cyfrowym mogą one budować sieci wsparcia, nagłaśniać problemy i walczyć z nadużyciami. Jednocześnie jednak Internet stał się narzędziem dla sprawców przemocy, którzy na niespotykaną skalę rozpowszechniają szkodliwe treści, w tym obrazy i wiadomości. Z rosnącym znaczeniem sztucznej inteligencji te tendencje, pozytywne i negatywne, będą się nasilać.

Przemoc w przestrzeni cyfrowej jest dziś traktowana równie poważnie jak przemoc w świecie rzeczywistym. Walka z nią wymaga zarówno zdecydowanych działań prawnych, jak i usuwania szkodliwych treści z Internetu. Unia Europejska podejmuje w tym zakresie konkretne kroki – Dyrektywa o zwalczaniu przemocy wobec kobiet, której wdrożenie przewidziano do 2027 roku, wprowadza minimalne standardy karania cyberprzemocy oraz lepszą ochronę ofiar.

Nowe regulacje, takie jak Akt o usługach cyfrowych, zobowiązują duże platformy do eliminowania szkodliwych treści, w tym intymnych lub zmanipulowanych obrazów publikowanych bez zgody. Dane wskazują, że ofiarami takich działań są głównie kobiety.

Trudno jest podać kompleksową definicję cyberprzemocy. Przybiera wiele różnych form, często odzwierciedlając odpowiednie formy przemocy offline (takie jak groźby, nękanie, uporczywe nękanie, kradzież, oszustwa i agresja seksualna). Środowisko cyfrowe, w którym dochodzi do cyberprzemocy – interakcje prywatne, media społecznościowe i duże platformy – również mnoży formy przemocy.

Według grupy roboczej T-CY Rady Europy ds. cyberprzemocy i innych form przemocy cyberprzemoc polega na „wykorzystywaniu systemów komputerowych do powodowania, ułatwiania lub grożenia przemocą wobec osób fizycznych, która powoduje (lub może powodować) fizyczne, seksualne, psychologiczne lub ekonomiczne szkody lub cierpienia i może obejmować wykorzystywanie okoliczności, cech lub podatności danej osoby fizycznej”.

Zapewniając sprawcom pewien stopień anonimowości, technologie cyfrowe umożliwiły ataki i nadużycia na niespotykaną dotąd skalę, w tym wobec ofiar, które nie są im jeszcze znane z prawdziwego życia. Przestrzeń cyfrowa zwiększa zatem potencjalny zakres sprawców i ofiar. Ponadto cechą wyróżniającą cyberprzemoc w porównaniu z przemocą poza internetem jest to, że treści cyfrowe mogą wykraczać poza interakcję między sprawcą a ofiarą i docierać do dużej liczby użytkowników, potencjalnie zwiększając tym samym szkodę poniesioną przez ofiarę. Zwiększa również poziom zagrożenia, skłaniając innych potencjalnych sprawców, w tym tych, którzy mogą spotkać się lub szukać ofiary w prawdziwym życiu. Tak więc powstrzymanie nadużyć oznacza nie tylko powstrzymanie sprawcy, ale także usunięcie obraźliwych treści ze świata cyfrowego, co jest bardzo skomplikowanym zadaniem.

Niektóre formy cyberprzemocy dotykają kobiety i dziewczęta w nieproporcjonalnym stopniu,1 przybiera poważniejsze formy i ma bardziej wyniszczający wpływ na kobiety i dziewczęta. Obejmują one nękanie, nękanie, mizoginistyczne nawoływaniedo nienawiści, udostępnianie danych osobowych lub obrazówbez zgody oraz inne naruszenia prywatności.