Na dzisiejszym posiedzeniu Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (FEMM) odbyła się wymiana poglądów na temat okaleczania kobiecych narządów płciowych. W posiedzeniu brała udział Elise Petitpas, koordynatorka organizacji "End FGM European Network" oraz Andrea Vinkeman, starszy urzędnik z Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców na Europę.

Obrzezanie kobiet jest procederem rytualnym przeprowadzanym bez medycznego uzasadnienia. Mimo, że w większości krajów świata obrzezanie jest nielegalne, ta bolesna praktyka rozpowszechniona jest w Afryce i niektórych państwach Azji i Bliskiego Wschodu.

Według danych WHO na świecie żyje około 140 mln obrzezanych kobiet, z czego ponad 90 mln w Afryce. W takich krajach jak Somalia, Gwinea czy Egipt odsetek okaleczonych kobiet przekracza aż 90 %. Szacuje się, że na terenie Unii Europejskiej żyje, co najmniej pół miliona obrzezanych kobiet. Imigranci mieszkający głównie w krajach Europy Zachodniej kultywując okrutną tradycję, zabierają córki do krajów swojego pochodzenia na przykład Somalii, Erytrei, Egiptu gdzie poddawane są obrzezaniu. Jednakże zdarzają się również przypadki nielegalnego obrzezania w samej Europie na przykład w Anglii. Nie można pozwolić, aby tolerancyjne podejście Europy było wykorzystywane do tego typu procederów.
Reprezentantki organizacji sprzeciwiających się z rytualnym obrzezaniem kobiet namawiały do jeszcze silniejszego zwalczania tej "tradycji" w Europie jak i na świecie gdyż proceder ten jest formą przemocy, brutalną ingerencją w kobiece ciało i godzi w godność oraz prawa podstawowe kobiet.

Poniżej można przeczytać tekst pytania, które zostało przyjęte podczas głosowania Komisji i będzie tematem do debaty na najbliższej sesji plenarnej w Strasburgu:

W swoim komunikacie dotyczącym wyeliminowania okaleczania żeńskich narządów
płciowych z dnia 25 listopada 2013 r. Komisja przyjmuje całościowe i przekrojowe podejście
do eliminacji okaleczeń żeńskich narządów płciowych. Wymienia się w nim działania, lecz
nie określa się terminów. PE wyraża zaniepokojenie z powodu praktycznych aspektów
realizacji tego planu działania i innych narzędzi politycznych i prawnych, którymi dysponuje
UE w celu wyeliminowania okaleczania żeńskich narządów płciowych na terytorium Unii i
poza nim.

Jakie działania Komisja podjęła do tej pory w celu zapewnienia wprowadzenia w życie
zaleceń zawartych w konkluzjach Rady z dnia 5–6 czerwca 2014 r.? Jakie konkretne środki
zamierza podjąć Komisja w celu zachęcenia państw członkowskich do opracowania
konkretnych wskaźników dotyczących problemu okaleczania w ramach działań następczych
podejmowanych przez Unię w związku z pekińską platformą działania ONZ? W swoim
komunikacie Komisja przyznaje, że „prawodawstwo, skuteczne ściganie i skazywanie
winnych rodziców oraz osób dokonujących okaleczenia mają zasadnicze znaczenie, gdyż
funkcjonują jako środek odstraszający [...]”, w jaki sposób Komisja będzie wspierać państwa
członkowskie w zakresie wprowadzania w życie i egzekwowania przepisów zabraniających
okaleczania1 i mieć wkład do tej polityki w stosunkach zewnętrznych? W szczególności, jakie
środki zostaną podjęte w celu zapewnienia lepszego wdrażania sankcji wobec sprawców
przez państwa członkowskie? Czy pracownicy ESDZ w przedstawicielstwach otrzymują
odpowiednie szkolenie? Czy Komisja jest skłonna, aby finansować istotne usługi wspierające
zgodnie z zaleceniem Komitetu Doradczego ds. Równości Szans dla Kobiet i Mężczyzn2?

Jakie konkretne środki Komisja podejmie w celu zapewnienia ochrony osób ubiegających się
o azyl z roszczeń dotyczących okaleczania żeńskich narządów płciowych na mocy
przekształconej dyrektywy w sprawie procedur azylowych? W jaki sposób Komisja zapewni
połączenie prac w zakresie planowania operacyjnego w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i
spraw wewnętrznych z istniejącymi zobowiązaniami do położenia kresu przemocy wobec
kobiet? Jakie konkretne kroki zostały podjęte w celu zapewnienia przystąpienia UE i państw
członkowskich do konwencji stambulskiej? Czy Komisja zamierza - w związku z zaleceniami
rezolucji PE z dnia 25 lutego 2014 r. w sprawie walki z przemocą wobec kobiet - przedstawić
wkrótce wniosek dotyczący aktu prawnego ustanawiającego środki na rzecz promowania i
wspierania działań państw członkowskich w obszarze zapobiegania przemocy wobec kobiet i
dziewcząt (VAWG)?