W poniedziałek, 4 czerwca 2018 odbyło się wspólne posiedzenie komisji ENVI i AGRI dotyczące znakowania żywności oraz wskazywania miejsca pochodzenia produktów rolnych i spożywczych. Posiedzenie było podzielone na dwa panele, podczas których przedstawiciele różnych krajów członkowskich zaprezentowali zarówno swoje doświadczenia związane ze znakowaniem żywności, jak również oczekiwania konsumentów.

Jako pierwszy, głos zabrał Roberto Moncalvo, przewodniczący ”Coldiretti” - największego włoskiego stowarzyszenia zajmującego się rolnictwem i żywnością. Podczas wystąpienia pokazał on, jak dużo korzyści przyniósł Włochom obowiązek oznaczania kraju pochodzenia na produktach spożywczych. Dzięki takiej transparentności, włoscy rolnicy zarabiają do 25% więcej, co nie wpłynęło na cenę gotowego produktu dostępnego w sklepach.

Kolejny mówca, Sebastian Hielm, reprezentujący Fińskie Ministerstwo do spraw Rolnictwa i Leśnictwa, przedstawił projekt, który Finlandia przedstawiła Komisji Europejskiej. Dotyczył on wprowadzenia obowiązku informowania o pochodzeniu żywności nie tylko na produktach dostępnych w sklepach, ale również w restauracjach, stołówkach szkolnych czy szpitalach. Sebastian Hielm zaznaczył, że klientom restauracji zależy na jakości dań i wiedzy o pochodzeniu produktów, z których dania te są przygotowywane. Jak pokazują statystyki, 82% Finów chciałoby mieć dostęp do takich informacji. Ponieważ jednak Komisja Europejska odniosła się do projektu dość sceptycznie, odpowiednie organy w Finlandii przygotowują poprawki.

Następnie głos zabrała Camille Perrin, reprezentująca BEUC (Organizację ds. Konsumentów). Zaprezentowała ona wyniki ankiety przeprowadzonej w 2012 roku: aż 90% ankietowanych chce znać pochodzenie spożywanych przez siebie produktów mięsnych i nabiału. Co więcej, tylko 10% ankietowanych zadowoliłoby się znakowaniem produktów znakiem „EU”, jeżeli produkt pochodzi z Unii Europejskiej - klienci wolą być informowani bardziej szczegółowo i znać dokładne miejsce pochodzenia (kraj).

Podczas posiedzenia zaprezentowane zostały również główne założenia nowego rozporządzenia wykonawczego 2018/775, które dotyczy m.in. znakowania produktów, w których składniki pochodzą z różnych krajów.

W trakcie dyskusji, która odbyła się po wszystkich wystąpieniach, uczestnicy posiedzenia zgodnie przyznali, że mieszkańcy krajów członkowskich Unii Europejskiej domagają się transparentnych informacji dotyczących znakowania żywności i wyrazili chęć czerpania z doświadczeń krajów takich jak Włochy czy Finlandia, które już wprowadziły taki obowiązek.